Via Crucis – napisy końcowe

          W świecie muzyki data 26. marca jest przede wszystkim rocznicą śmierci wielkiego kompozytora. Tegoż dnia w 1827 roku zmarł w Wiedniu Ludwig van Beethoven. Prawie 200 lat później, w Warszawie, tego samego dnia marca, w sobotę poprzedzającą III Niedzielę Wielkiego Postu, modliliśmy się pieśniami skomponowanym na długo przed muzyczną rewolucją Beethovena. W kościele parafii św. Jakuba Apostoła na Warszawskiej Ochocie odprawiona została „Via Crucis – rozważanie Męki Pańskiej w polskiej dawnej pieśni pasyjnej”.

          Tym razem w ramach naszego Projektu skupiły się osoby pochodzące z terenów diecezji: drohiczyńskiej, siedleckiej, koszalińsko-kołobrzeskiej, a także archidiecezji: szczecińsko-kamieńskiej, warszawskiej i łódzkiej. Nasze spotkanie podzielone było na dwie części, odpowiadające muzyczno-liturgicznemu duchowi naszej grupy.

          Sobota 26. marca poświęcona była formacji muzycznej – cały dzień spędziliśmy na przygotowaniach wieczornego nabożeństwa Via Crucis. Zanim jednak doszło do śpiewania jakichkolwiek pieśni przeszliśmy przez szlifowanie podstawowych umiejętności przydatnych w takich wyczynach – najpierw ćwiczeniami z dykcji maglowała nas dr n hum Agnieszka Skórzewska, a później emisję głosu oraz ćwiczenia mające na celu zgranie głosowe sporej grupy ludzi na co dzień nie śpiewających ze sobą poprowadziła Magda Gryc, chórzystka z wieloletnim doświadczeniem. Zwieńczeniem całodziennych przygotowań było wieczorne nabożeństwo, po którym przekonaliśmy się, jak szalenie potrzebna jest nasza posługa. Wśród najczęściej padających słów ze strony ludu uczestniczącego w Via Crucis, poza aspektem duchowym najczęściej dało się słyszeć refleksję, że tak mało jest okazji do zgłębiania takich skarbów kultury polskiej. Poza oczywistą płaszczyzną modlitwy i kontemplacji szerzenie znajomości dawnej kultury muzycznej jest naszym oczywistym pragnieniem, dlatego refleksja taka bardzo cieszy. Oddaniu się refleksji własnej wewnątrzprojektowej służyła nam wspólna Agape urządzona w pobliskim mieszkaniu sióstr Uli i Ani Bosiackich, naszych współprojektowiczek. Biesiadowanie, choć bardzo krzepiące, nie trwało jednak długo, bowiem niedzielę mieliśmy również wyraźnie zorganizowaną, a w nocy jeszcze uciekała nam jedna godzina w związku z przejściem na czas letni.

          Kolejny dzień, niedziela, 27. marca, upłynęła nam pod znakiem formacji liturgicznej. Dzień zaczęliśmy Gorzkimi Żalami, a następnie Mszą św. Niedzieli Oculi mei w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego w kościele św. Benona u księży redemptorystów. Uczestnictwo w tzw. Mszy klasycznej, czy też Mszy Wszechczasów, poprzedzone było krótkim omówieniem najważniejszych różnic pomiędzy zreformowanym a niezreformowanym Mszałem. Po zakończonej liturgii rozpoczął się warsztat terenowy „Przestrzeń sakralna a akcja liturgiczna”, którego celem było przedstawienie kościołów Nowego i Starego Miasta od strony ich wartości artystycznej, a także od strony ich podstawowej funkcji – miejsca sprawowania Służby Bożej. Warsztat został przygotowany i poprowadzony przez Dorotę Perszko, studentki historii sztuki UAM w Poznaniu, która zajęła się stroną architektoniczno-kulturową warsztatu, oraz przez Agnieszkę Skórzewską, wkrótce broniącą rozprawę doktorską z teologii na UKSW w Warszawie, oddającej się refleksji teologicznej. Dorota w syntetyczny sposób przedstawiła nam różnorodność brył kościołów, ich fasad i ołtarzy, a także elementów uniwersalnych dla poszczególnych epok oraz charakterystycznych wyłącznie dla tego regionu. Kto by się spodziewał, że na tak małym obszarze miasta nagromadzona jest taka różnorodność stylów i form. Przy okazji zwiedzania Katedry Polowej Wojska Polskiego odwiedziliśmy również Muzeum Ordynariatu Polowego, mieszczące się w podziemiach tejże świątyni, w której mieliśmy końcowy sprawdzian z percepcji nawowego układu kościoła oraz oceny pochodzenia elementów wchodzących w skład eklektycznej fasady. Całość warsztatu zakończyła wspólna modlitwa Anioł Pański w kaplicy Kotowskich w kościele św. Jacka.

          To był bardzo dobry czas. Każdy z nas wracał do domu wyjątkowo ubogacony, i choć brzmi to banalnie to faktem jest, że dawno nie wynieśliśmy tylu cennych przeżyć ze wspólnego obcowania. A ileż kolejnych planów zrodziło się w dyskusjach…

Bardzo serdecznie dziękujemy ks. prał. Henrykowi Bartuszkowi, proboszczowi parafii św. Jakuba Apostoła w Warszawie, za gościnę w te dni i odważne przyjęcie naszej grupy. Wdzięczność swą wyrażamy modlitwą. Wierzymy, że nasza współpraca na tym się nie skończy.

PRZEWODNICZENIE

ks. Tomasz Żukowski

ROZWAŻANIA

Krzysztof Dura

Krzysztof Sarba

POEZJA ŚREDNIOWIECZNA

Dorota Celińska

DYRYGOWAŁ
Krzysztof Hubert Olszyński

SOPRAN

Magda Chomać

Magda Gryc

Emilija Jermolavičiūtė

Agnieszka Skórzewska

Jowita Sielska

Julia Tadrzak

Maria Magdalena Wolińska

ALT

Anna Bosiacka

Kasia Cejmer

Joanna Krasowska

Elżbieta Krytkowska

Dorota Perszko

TENOR

Łukasz Krytkowski

al .Wojtek Łuszczyński

al. Błażej Samociuk

BAS

Karol Jankowski

al. Piotr Jarosiewicz

Przemysław Kisło

Michał Olczak
Krzysztof Hubert Olszyński 

Krzysztof Ryziński

ks. Tomasz Szmurło

INSTRUMENTALIŚCI

Joanna Krasowska – skrzypce

Przemysław Kisło – skrzypce

PROCESJA

Emilia Krzyczkowska

Paulina Piątkowska

Kornelia Zamęcka

ZDJĘCIA (NABOŻEŃSTWO)

Michał Kupidura

ZDJĘCIA I VIDEO (WARSZTAT)

Łukasz Krytkowski

DOSTAWCA JEDZENIA
Krzysztof Hubert Olszyński 

ZAPLECZE KULINARNE

Anna Bosiacka

Urszula Bosiacka

Katarzyna Cejmer

Karol Jankowski

Jowita Sielska

Agnieszka Skórzewska

Maria Magdalena Wolińska

Kornelia Zamęcka

WARSZTAT MUZYCZNY

Magdalena Gryc – emisja głosu

Agnieszka Skórzewska – dykcja

WARSZTAT TERENOWY

Dorota Perszko – architektura kościołów Nowego Miasta

Agnieszka Skórzewska – teologia wnętrz sakralnych