Sposoby komunikacji i dokumentacji w Projekcie Muzyczno-Liturgicznym „Wschód - Zachód”; część I: Wprowadzenie

          Nasza współprojektowiczka, Monika Ryszawa, studentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim, w ramach zaliczenia przedmiotu „Uczestnictwo w kulturze” przygotowała pracę roczną o sposobach komunikacji i dokumentacji funkcjonujących w Projekcie Muzyczno-Liturgicznym „Wschód – Zachód”. Jest to pierwsze takie opracowanie traktujące o naszym Projekcie. Publikujemy je na naszej stronie w pięciu częściach.

Via Crucis 2014. Autorka tekstu pierwsza z prawej.

          Archiwizacja, dokumentacja, prowadzenie ksiąg pamiątkowych, fotorelacje i wiele innych sposobów uwieczniania swojej działalności stosują różne instytucje. W niektórych przypadkach jest to wymóg narzucony odgórnie, w innych jest to naturalny sposób ocalenia od zapomnienia swojej działalności. Sposoby archiwizacji często zależą od rodzaju instytucji; współcześnie znaczną rolę odgrywają w tej dziedzinie strony internetowe i profile na portalach społecznościowych. Instytucja, w której odbywałam praktyki, również prowadzi swoją archiwizację i to na kilku płaszczyznach.

          Projekt Muzyczno-Liturgiczny „Wschód - Zachód” (w dalszej części pracy nazywany w skrócie „Projektem”) zrzesza fascynatów dawnej muzyki religijnej, pochodzących z całej Polski. Celem jego działalności jest ocalenie od zapomnienia oraz przywoływanie już zapomnianych pieśni nabożnych z różnych tradycji łacińskiej Europy. Jego główną formą działalności są nabożeństwa okresowe (tzn. sprawowane w Kościele Katolickim w różnych okresach roku), których oprawę stanowią dawne pieśni

Warsztat "...nunc et in hora mortis nostrae", Sopot 2012.

religijne; dotychczas powstało ich pięć,  kolejne trzy są w przygotowaniu. Projekt skupia ludzi w różnym wieku, z różnym wykształceniem, zarówno świeckich, jak i duchownych. Nazwę bierze w pierwszej kolejności z geograficznego rozlokowania dwóch głównych ośrodków: Hajnówki na wschodzie i Szczecina na zachodzie. Projektowicze spotykają się nie tylko na nabożeństwach odprawianych w różnych miejscach Polski, lecz także na wewnętrznych warsztatach. Nie istnieje jedna, stała, zamknięta lista członków Projektu; jest pewna grupa osób, która stanowi stały trzon, jednak wiele osób angażuje się jednorazowo (prawie 2/3 z ponad 150 osób zaangażowanych od chwili założenia, czyli od lipca 2006 r.). Ze względu na to ilość śpiewaków przy okazji poszczególnych nabożeństw waha się od kilku do ponad trzydziestu, przeciętnie jest ich kilkunastu. Głównym pomysłodawcą całego przedsięwzięcia, a obecnie koordynatorem działań tej grupy jest Krzysztof Hubert Olszyński; odpowiada on zarówno za stronę organizacyjną, jak i artystyczną (dobór repertuaru, dyrygowanie). Działalność Projektu Muzyczno-Liturgicznego „Wschód - Zachód” przyrównywana jest przez Projektowiczów do drzewa o trzech konarach. Pierwszy, wspomniany wyżej to cykl nabożeństw z oprawą muzyczną dawnych pieśni religijnych. Pozostałe dwa to Rekolekcje dla facetów i Fons et culmen (łac. źródło i szczyt) – uroczyste Msze święte odprawiane w szczególnych okolicznościach, np. ślubne.

          Ze względu na niestacjonarny charakter Projektu i mnogość miejsc zamieszkania Projektowiczów, bardzo ważnym elementem utrzymującym spójność grupy jest Internet, który umożliwia jej członkom stałą łączność, przygotowywanie nabożeństw, informowanie się nawzajem, a także przygotowanie nowego materiału muzycznego. Zastosowanie prostych w obsłudze programów muzycznych umożliwia naukę (choćby jedynie wstępną) nawet skomplikowanych pieśni dla użytkowników nie posiadających wykształcenia muzycznego. Gdyby nie możliwości technologiczne, jakie udostępnia Internet, Projekt nie miałby szans istnienia i realizowania swoich idei. Internet staje się również przestrzenią, w której dokumentowana jest działalność Projektu.

Monika Ryszawa

Czytasz część I. przejdź do pozostałych: część II | część III | część IV | część V